رییس سابق سازمان نظام مهندسی تهران با موضوع مسکن‌مهر و مسکناجتماعی، گفت: تعریفی که در دنیا از مسکناجتماعی براساس تجربه کشورها، می‌شود به این معنی است که دولت‌ها یکسری مجموعه‌های مسکونی در شهرها به شکلی احداث می‌کنند که ساکنان واحدهای مسکونی هر مجتمع از خدمات مسکونی ساختمان شامل مثلا سرویس لباسشویی، به‌صورت مشترک استفاده می‌کنند.
این سرویس‌ها در قسمت مشاع (لابی) مجتمع‌های مسکونی تعبیه می‌شود و از این طریق هزینه ساخت و بهره‌برداری از واحدهای مسکونی طرح مسکناجتماعی، کاهش پیدا می‌کند.
بهرام غفاری در شرایطی، این‌گونه درباره خصوصیات مسکناجتماعی سخن گفت که دقایقی قبل از پرداختن به این بحث، نقدهایی را به مسکن‌مهر وارد کرد. وی درباره مسکن‌مهر نیز گفت: چون دولت مالکیت زمین این واحدها را منتقل نکرده است، ساکنان مسکن‌مهر به چشم یک کالا به مسکن‌مهر نگاه می‌کنند و به همین‌خاطر هم‌اکنون امتیاز مسکن‌مهر در برخی مناطق همچون پردیس، خرید و فروش می‌شود. در واقع عدم انتقال مالکیت عرصه مسکن‌مهر، وابستگی مردم به این واحدها را مختل کرده است.
فردین یزدانی کارشناس اقتصاد مسکن بعد از اظهارات بهرام غفاری، اعلام کرد: این تصور که مسکناجتماعی به معنی «استفاده مشترک اهالی یک ساختمان مسکونی از برخی خدمات ضروری آپارتمان‌ها» است، یک نوع بدفهمی از مسکناجتماعی است. یزدانی تاکید کرد: در مسکناجتماعی چنین مدلی نه پیاده شده و نه اینکه قرار است در کشور اجرایی شود.
طرح مسکن اجتماعی برنامه فعلی وزارت راه و شهرسازی برای جایگزین کردن آن با طرح مسکن مهر است. این برنامه که دو هفته پیش قرار بود جزئیات کمی و کیفی آن ظرف ده روز نهایی و اعلام شود، تاکنون از طرف مسوولان جمع‌بندی نشده طوری که اقدام همزمان مسوولان برای تدوین این طرح و همچنین بازنگری در طرح جامع مسکن، باعث شده تامل بیشتری در تنظیم جزئیات صرف شود.
طرح جامع مسکن سال 86 تدوین شد و در آن برنامه مسکن اجتماعی براساس میزان ساخت‌وساز در هر سال تعریف شده بود، اما اجرا نشدن این طرح در طول این سال‌ها و تغییر شرایط بازار پس از 7 سال بانیان طرح را بر آن داشته محتوای طرح مورد بازنگری قرار گیرد.