محققان دانشگاه MIT در حال طراحی فناوری چاپ چهاربعدی هستند که مواد به اندازه ماکرو را قادر می‌کند برای خودمونتاژشدن به اشکال و سازه‌های از پیش‌تعیین‌شده، برنامه‌یزی شوند.
این فناوری به طور بالقوه‌ای صنعت‌های تولید و ساختمان را دستخوش تغییر کرده و شرایط هزینه‌بر را بهبود می‌بخشد.
اسکایلار تیبیتس، مدیر «لابراتوار خودمونتاژ» در دانشگاه MIT، فرایند چاپ چهاربعدی را رهبری می‌کند.
این فرایند شامل استفاده از موادی است که اشکال را در واکنش به حرکت یا هنگامی که در تماس با آب، هوا، گرانش، آهن‌ربا یا تغییرات دما قرار می‌گیرند، تغییر می‌دهد.
بعد چهارم نمایانگر توانایی مواد برای خودمونتاژشدن است.
به گفته تیبیتس، ایده موجود در پس چاپ چهاربعدی این است که می‌توان از چاپ سه‌بعدی چندماده‌ای استفاده کرد و به آن قابلیتی جدید را افزود که این یک تحول به شمار می‌آید. این موضوع درست مانند رباتیک بدون استفاده از سیم یا موتور است.
تیبیتس این فرایند را با نشان‌دادن این که چگونه رشته‌ای از ماده هوشمند سه‌بعدی هنگامی که در آب قرار می‌گیرد، به حروف M-I-T تا می‌شود، اثبات کرد.
محققان در این پروژه از نرم‌افزار Autodesk موسوم به Project Cyborg برای شبیه‌سازی و بهینه‌کردن نحوه و زمان تاشدن ماده استفاده کردند.
دانشمندان لابراتوار MIT مدعی‌اند، چاپ چهاربعدی حوزه‌های زیست‌شناسی، مواد، علوم، نرم‌افزار، رباتیک، تولید، حمل‌ونقل، زیرساخت، ساخت‌و‌ساز، هنر و حتی تفحص فضایی را دستخوش انقلاب می‌کند.