روابط عمومی انجمن مفاخر معماری ایران طی اطلاعیه ای از برگزاری چهل و هشتمین گفتمان هنر و معماری با عنوان "نظام معماری" خبر داد.
روابط عمومی انجمن مفاخر معماری ایران طی اطلاعیه ای از برگزاری چهل و هشتمین گفتمان هنر و معماری با عنوان "نظام معماری" خبر داد.
در این اطلاعیه آمده است:
قانون
نظام معماری و ساختمانی اولین بار در خردادماه 1352 به تصویب مجلس شورای
ملی رسید. در ماده یک این قانون رعایت اصول فن معماری و ساختمانی و شهرسازی
و ایجاد امکانات و تسهیلات برای بالا بردن سطح و کیفیت کار ساختمان سازی
پیش بینی شده بود. در سال های بعد از انقلاب اسلامی (سال 1373) این قانون
با تغییر نام آن به قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، به تصویب مجلس
شورای اسلامی رسید و پس از آن، مناسبات حقوقی ساخت و ساز در کشور طبق قانون
اخیر شکل گرفت و رشته معماری نیز به عنوان یکی از رشته های هفت گانه
مهندسی ساختمان شناخته شد.
هم طرازی و سنخیت دانش معماری و ساختمان
در ابعاد گوناگون آن و معیارها و شاخصه هایی که مبین این تعریف باشد، در
چند دهه ای که از تصویب اولین قانون می گذرد، همواره مورد بحث و تبادل نظر
میان صاحب نظران بوده است. کسانی که معماری را از تبار هنر و حکمت می
دانند، در این مقوله که معماری نمی تواند با معیارهای نظام ساختمانی سنجیده
و نظام مند شود، پافشاری می کنند. و وضعیت کنونی هویت فرهنگی و معماری
کشور را (بعد از چند دهه از تصویب این قانون) شاهد مدعای خود می دانند.
ایشان
معتقدند، معماری، مصداق نظام ارزش های معنوی و فرهنگی جامعه و مفهوم زندگی
بوده و دانشی چند بعدی است. نمی توان بخشی از آن را در قالب قوانین تک
بعدی ساخت و ساز دید و بخش اعظم آن که به جلوه ذات الهی یعنی به نوعی الهام
بر اساس اصول زیباشناختی و حکمت باز می گردد را معطل گذاشت. لذا مطالبه ای
که امروزه از معماران برای هویت بخشی یا احیا هویت معماری و شهرسازی
(بویژه در این دوره از تاریخ کشور) می شود، بدون داشتن زیرساخت های لازم،
از جمله نهاد مستقل نظام معماری، توقعی نامعقول و دور از انصاف است.
معماری
فراتر از زمان سخن می گوید و حرکت می کند، دولت ها می بایست چشم اندازی
آینده نگر و بلند مدت برای احیا ارزش های معماری و شهرسازی داشته باشند و
مسائل اجتماعی، روان شناسی و زیباشناختی که حیات نسل های آینده را شکل می
دهند نیز مورد توجه قرار گیرد.
آیا قوانین موجود نظام ساختمان، حضور
هنر، اندیشه و حکمت را در مجموعه خود می پذیرد؟ یا معماری، نیاز به نهادی
مستقل و دانش بنیان دارد. بحث پیرامون این نظریات را خانم مهندس ساناز
افتخارزاده و آقایان مهندس محسن بهرام غفاری، دکتر داریوش زمانی، مهندس
احمدرضا سرحدی، مهندس بیژن علی آبادی، مهندس علی کرمانیان، مهندس پرویز
طلایی، مهندس فریبرز جبارنیا، مهندس مهرداد هاشم زاده همایونی و مهندس رضا
بابازاده در چهل و هشتمین گفتمان هنر و معماری در موزه هنر امام علی (ع) پی
می گیرند که با نمایش فیلمی همراه است.
زمان: چهارشنبه 21 تیر ماه 1391 از ساعت 16 الی 19
مکان: موزه هنر امام علی (ع) - خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش - بلوار اسفندیار – شماره 35
انجمن مفاخر معماری ایران
www.ammi.ir