بیش
از هفده هزار گیاه مناطق گرمسیری، قریب به سیصد حیوان و جنگل‌های بارانی
در باغ وحش لایپزیگ وجود دارد. در ساختمان شانزده هزار متر مربعی، چهل نوع
حیوان از آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند. در این گلخانه بزرگ،
هوا تقریبا غیرقابل تنفس است. دمای ثابت اینجا 24 درجه سانتیگراد و رطوبت
95 درصد است.
این شرایط آب و هوایی توسط
بالش‌های پلاستیکی حاوی هوا امکان پذیر شده است. ماده استفاده شده
بی‌‌‌نهایت سبک است، صد بار سبک‌تر از شیشه، بسیار انعطاف پذیر و در عین
حال بسیار مستحکم است. به عنوان مثال قادر به تحمل وزن برف سنگین است.
مخترع
این سیستم که در سال 2002 به بازار عرضه شد، اشتفان لینرت، مهندس مکانیک
اهل آلمان است. به گفته او، این اختراع از یک ایده بسیار ساده شروع شد.
اشتفان
لینرت می‌گوید: مانند همه اختراع‌های منطقا خوب، در واقع این یک محصول
ساده است. از پلاستیک با کیفیت بالا که از نظر زمانی دوام زیادی دارد
استفاده می‌کنیم. منظورم از دوام زیاد 50 تا صد سال بدون تنزل است. سپس
فضای بين لایه‌های متعدد را با هوا پر می‌کنیم، مانند بالش‌هایی که در
تختخوابتان دارید و هوا در نقش عایق عمل می‌کند. این ماده در مقابل آتش
سوزی نیز بسیار مقاوم است. اگر آتش سوزی اتفاق بیافتد، ورقه‌ها بسیار خوب
عمل می‌کنند. دومین نکته این است که خودبخود تمیز می‌شوند، چون آب باران
آن‌ها را می‌شوید.
هوای بین ورقه‌ها
توسط خورشید گرم شده باعث گرمی هوای درون می‌شود. بدین ترتیب هزینه گرمایش
کاهش می‌یابد. از این فن آوری در سراسر جهان استفاده می‌کنند.
اشتفان
لینرت 62 ساله در میان نامزدان دریافت جایزه مخترع اروپایی است که توسط
اداره ثبت اروپایی، ژوئن امسال در کپنهاگ دانمارک برگزار می‌شود. او در
پاسخ به این سئوال که آیا پایه‌های جدید معماری را بنیان گذاشته‌است، می
گوید: ما به معماران روشی بسیار ساده و صرفه جویانه ارائه کردیم تا این
فضاهای بزرگ را بسازند و گیاهان طبیعی و حیوانات بدون هیچگونه ماده ضد آفت
یا مداخله شیمیایی در یک محیط کنترل شده زیر سقف زندگی کنند.
او
در خصوص زندگی خود پس از این اختراع می گوید: زندگی قبل از این اختراع
وجود نداشت. پس این اختراع را کردیم و سعی کردیم به حقیقت بپیوندد و برای
خدمت به مشتریانمان قابل اطمینان باشد.
اشتفان
لینرت ادامه می دهد: از من درباره آینده این فن آوری می‌پرسند، ولی هیچ
ایده‌ای ندارم. امروز چیزهایی می‌سازیم که پنج سال پیش حتی خوابش را
نمی‌دیدیم. آنچه در پنج سال آینده انجام خواهیم داد، چیزی به ذهنم نمی‌رسد.
به
گفته لینرت، معماران می‌توانند از این فن آوری در فرم‌های مختلف هندسی
استفاده کنند. محدودیتی برای تخیل وجود ندارد واکنون ساختمانهای بزرگی در
دنیا مثل استخر ملی پکن، از این فناوری استفاده کرده اند.