امروزه کارکردهایی متنوع از لیزر می‌شناسیم و شاید عمده‌ترین این کارکردها، استفاده از لیزر در فاصله‌یابی ماهواره‌ای باشد
امروزه کارکردهایی متنوع از لیزر می‌شناسیم و شاید عمده‌ترین این کارکردها، استفاده از لیزر در فاصله‌یابی ماهواره‌ای باشد، لیزر را می‌توان براساس منبع تولید به سه دسته جامد، نیمه‌هادی و گازی تقسیم کرد. لیزر در واقع از هلیوم- نئون ایجاد می‌شود و اولین بار در سال 1961 توسط مخترعی ایرانی به نام پرفسور علی جوان در آمریکا ابداع شده است.
لیزر در ترازیابی که با گستردگی فوق‌العاده، استفاده‌های فراوان دارد و اگرچه فاصله‌یابی ماهواره‌ای یا SRL، فاصله‌یابی طول‌های بلند از ایستگاه زمینی به ماهواره‌ها، انجام می‌شود و دقت این اندازه‌گیری در هر نسل بهتر شده، طوری که از حدود 10متر (در نسل اول) به حدود 2میلیمتر (در نسل چهارم) رسیده است، اما چون لیزرهای تک‌رنگ واگرایی ندارند، برای هر نوع امتداددهی در کارهای نقشه‌برداری بسیار مناسبند، به خصوص در موارد بسیار دقیق مثل حفاری‌های تونل‌ها، نقشه‌برداری‌های زیرزمینی برای مترو ... که نیاز به یافتن نقطه Break through هست و برای اینکه از دو طرف حفاری‌ها به هم برسند، کاربرد قابل توجهی دارد.
نکته اینکه توان و شدت جریان پرتوهای لیزر گازی بسیار کم است و در صورت اصابت با بدن نقشه‌بردار ایجاد صدمه نمی‌کند.
پس در ترازیابی‌های چرخشی (Ratary) کاربرد زیادی دارد. برای استفاده از لیزر در ترازیابی با شاخص، به واسطه‌ای خاص نیاز است.
Detector روی شاخص بالا و پایین می‌رود و به محض دریافت پرتو لیزر گازی، در محل دقیق ارتفاع پرتو می‌ایستد و در واقع ارتفاع را با دقت بالا تعیین می‌کند.
همچنین لیزر گازی در طراحی مسیر و راس قوس و ایجاد خط پروژه کاربرد مناسبی دارد