بافت‌های فرسوده و آسیب پذیر شهری یکی از مهم‌ترین چالش‌های جهان امروزی در شهرها به حساب می‌آیند. در صورت بی‌توجهی به این گونه بافتها، کیفیت زندگی شهروندان کاهش یافته، به مکانی مملو از بیماری‌های اجتماعی و فقر مبدل می‌شوند و معضلات جبران ناپذیری را نه فقط برای منطقه، بلکه برای کل شهر به همراه خواهند داشت.
ندا خاکسار، کارشناس ارشد معماری دانشگاه تربیت مدرس با بیان این مطلب اظهار کرد: شاید بتوان یکی از بارزترین ویژگی این گونه بافتها را چهره نامطلوب و نامناسب آنها دانست که معرف فضاهای پشت آنها نیز هستند. بکارگیری مصالح هوشمند در نماها و بدنه‌های شهری، بدلیل ویژگی تطبیق پذیری با محیط، فرصتی مناسب جهت ارتقای سیما و منظر شهری در بافت‌های شهری به حساب می‌آیند.
وی افزود: البته لازم است که انتخاب این مصالح با توجه به ملاحظات اجتماعی، اقلیمی، اقتصادی و ... صورت پذیرد. اما باید توجه داشت که این مصالح گستره وسیع و متنوعی را شامل می‌شوند، بنابراین عموما نمی‌توانند توصیه شوند؛ بلکه انتخاب آگاهانه آنها بر اساس اقلیم، ملاحظات اقتصادی، اجتماعی، موقعیت سایت و نیاز ساکنین می‌تواند موجب بهبود وضعیت شود.
خاکسار در تشریح پروژه تحقیقاتی خود گفت: مطالعات صورت گرفته مبین آن است که تنها، مصالحی می‌توانند در این بافتها بکار گرفته شوند که ظاهری متعارف داشته تا در پیوند با سایر بناها، بدنه‌های شهری همگونی را شکل دهند. از این رو در این پایان‌نامه مصالح هوشمند، به عنوان راه حلی مناسب جهت ارتقای سیما و منظر شهری و در راستای کاهش مصرف انرژی به عنوان نیازی جهانی، به تفصیل معرفی می‌شوند.
وی در پایان اظهار کرد: در ادامه پنجره‌های هوشمند به عنوان یکی از قابل رویت ترین کاربرد این مصالح در ساختمان معرفی شده و به عنوان نمونه در خانه فرهنگ در محله بریانک تهران به کار گرفته می‌شوند. این پژوهش با راهنمایی دکتر محمدجواد مهدوی نژاد و با مشاوره دکتر محمد رضا بمانیان از اعضاء هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است.